Recenzje

MEET THE ARTIST – Wywiad dla 'The Cross-Eyed Pianist’ (październik 2024) – link do pełnego wywiadu

Płyta „Variations” (Rubicon Classics RCD1197):
„Każdy wyróżniający się zestaw wariacji wymaga od swojego wykonawcy prawdziwej tęczy poetyckiej i kolorystycznej wyobraźni – oraz techniki, aby te idee ożywić. Wyzwania te mnożą się przy siedmiu takich utworach, prowadząc do albumu, składającego się z 44 utworów. Jednak Joanna Kacperek – młoda polska pianistka, obecnie mieszkająca w Londynie – dokonała znakomitego wyboru na ten imponujący debiutancki album i odnajduje coś indywidualnego w każdym utworze, nie popadając w ekscentryczność. Wariacje Schumanna na temat Allegretto z siódmej Symfonii Beethovena przeprowadzają znany temat przez nieznane rejony; Wariacje Clary na temat Roberta zdają się czerpać z zasobów twórczych obojga, inspirowane przykładem Beethovena nie mniej niż Brahmsa (lub, znacznie później, Dutilleux). Sam Beethoven stanowi odpowiednie centrum tego zestawienia – w kolejnym mniej znanym przykładzie jego geniuszu wariacyjnego, w secie op. 34. Kacperek jest tu tak samo poważna i delikatna, jak klarowna i beztroska w „Thème varié” Chaminade, z łatwością radząc sobie z trudnymi wymaganiami.” – Peter Quantrill, „Pianist” (październik-listopad 2024)

„Myślałem, że znam większość muzyki fortepianowej Schumanna, ale nie sądzę, żebym wcześniej zetknął się z jego Études in Variation Form on a Theme by Beethoven, WoO 31, opartymi na Allegretto z VII Symfonii […] To otwierający utwór na płycie Joanny Kacperek i stanowi fascynujący początek atrakcyjnie zaplanowanego recitalu wariacji. Po znakomitym wykonaniu wariacji Schumanna, Kacperek przechodzi do Variations on a Theme by Robert Schumann, Op. 20 Clary Schumann, oraz Theme and Variations, Op. 18b Brahmsa (transkrypcja wolnej części Sekstetu Smyczkowego B-dur, Op. 18), oba wykonane z wielką wrażliwością. Wariacje Beethovena Op. 34, skomponowane w 1802 roku na oryginalny temat, poprzedzają Thème varié, Op. 89, autorstwa Cécile Chaminade, opublikowane w 1898 roku – typowy, atrakcyjny i dobrze napisany przykład jej twórczości. Wariacje brillantes Chopina z 1833 roku, Op. 12, oparte na temacie z opery Ludovic Hérolda, być może nie należą do jego najbardziej przenikliwych dzieł, ale wciąż są warte przypomnienia, a interpretacja Kacperek jest znakomita.” – Nigel Simeone,International Piano” (zima 2024)

„PIANISTKA JOANNA KACPEREK WYDAJE URZEKAJĄCY ALBUM Z WARIACJAMI”
„[…] Na tej płycie Kacperek z wdziękiem ukazuje twórcze możliwości wariacji, które dla kompozytorów były sposobem na eksplorację tematu, często nie swojego, i wynosi go na wyżyny. […] Słuchanie poważnego tematu Beethovena, powtarzanego, modyfikowanego, a następnie przekształconego przez Schumanna, to prawdziwa uczta, która nadaje ukochanej melodii Beethovena nową, hipnotyczną jakość. Tymczasem wariacje Clary Schumann celebrują relację (zarówno muzyczną, jak i emocjonalną), którą dzieliła z mężem, Robertem. Te intymne wariacje odsłaniają każdy aspekt ich życia emocjonalnego: radość, ból, tęsknotę, aż w końcu rozwijają się w wspaniałe zakończenie, w którym dominuje uczucie wdzięczności.” – Karine Hetherington, ArtMuse London (kliknij tutaj, aby przeczytać pełną recenzję i wywiad)

„Oczarowujący pokaz zręczności i stylu z czterema sonatami „hiszpańskiego” Scarlattiego – Antonio Solera. Napisał on 471 sonat, które rzadko można usłyszeć, dlatego było to odświeżające posłuchać czterech z nich zagranych z żywą, rytmiczną energią i precyzyjnym, delikatnym przebiegiem, ukształtowanym przez prawdziwego muzyka, jak można się spodziewać po szkole Normy Fisher.
Eklektyczny wybór programu również z rzadko słyszaną Sonatą B-dur Schuberta, której wykonanie było pełne zarówno piękna, jak i inteligencji. Rondo op. 5 Chopina zostało zagrane przez rodowitą Polkę, która ożywiła wczesne, iskrzące rondo Chopina z nieodpartym urokiem, gracją i olśniewającą wirtuozerią.
Dwuczęściowa Fantazja-Sonata Skriabina została wykonana z bogatą kolorystyką i poczuciem frazy, które nadawały spójność temu urzekającemu wczesnemu dziełu Skriabina. Druga część została zagrana z pasją i wielką techniczną biegłością przez tę piękną, młodą Polkę, ale związaną z Ealing pianistkę.” – Christopher Axworthy (przeczytaj pełną recenzję tutaj)